من همان خبرنگارم، به همان سوگندم پايبندم اما تو اي مدير يك درصد بودجه فرهنگي را طي سال چندبار به اطلاع رساني و مطبوعات اختصاص داده اي اكنون چقدر خواهان داريم!
با عذرخواهي از پيشگاه مقدس خبرنگاران خواستم مرثيه ايي براي خودم بنويسم.
كساني كه بخاطر بي اعتناي به من خبرنگار امروز دايه اي مهربانتر از مادر شوند و حتي جواب يك سوال را در فواصل كاري نمي تابند و رويگردان از مطبوعات، چهره مطبوعات را نحيف، لاغر و بيمار كرده اند عده ايي به كنج خانه نشسته و بعلت مشكلات اقتصادي و درآمدي قادر به چاپ جريده مورد نظر نيستيد.
دعواها براي برگزاري بزرگداشت روز خبرنگار بالا گرفت و جنگ خودي ها درگرفت.
با خواندن سطور تفرقه افكنانه و از روي عدم دلسوزي دردها و آلام جامعه مطبوعات بالاگرفت، شايد مدير يا مسئول يا شخصيت حقيقي و حقوقي كه يكبار درب خانه مطبوعات را نگشود و سلامي نكرد امروز دايه اي مهربانتر از مادر شده است، تاكنون چند قانون در حمايت از خبرنگاران وضع شده است؟ و ار تريبون هاي دولتي يا غيردولتي استفاده كرده و بر سر تجليل از آن فضاي فرهنگي را متشنج كرده و قيم مآبي خود را به رخ ما مي كشند، اكنون وحدت، كار و تلاش مضاعف واجب تر از هرچيزي است.
من همان خبرنگارم، به همان سوگندم پايبندم اما تو اي مدير يك درصد بودجه فرهنگي را طي سال چندبار به اطلاع رساني و مطبوعات اختصاص داده اي اكنون چقدر خواهان داريم!
بدانيد خبرنگار با هر ديدگاه سياسي در چارچوب نظام فعاليت كند هيچوقت شرف، ديانت، آرامش و امنيت خود را به دعواهاي سياسي كه اتفاقا همه ا زخودي ها مي باشد از دست نداده و به دعواهاي ظاهري دايه هاي مهربانتر از مادر گوش نخواهد داد.
به ياد دارم در سال گذشته نماينده يكي از روزنامه هاي دولتي در استان به بيماري سرطان مبتلا شد و ماهها با اين بيماري دست و پنجه نرم كرد و تنها ياورش يعني همسرش كه اتفاقا خبرنگار هم هست و همه زندگي اش را به پايش ريخت تنها و تنها در كنارش جان دادن تدريجي همسرش را مشاهده كرد و چشم به در دوخته دريغ از ديدار سرزده يا غير سرزده يك مقام مسئول مدعي دفاع از مطبوعات!!
آري نمك بر زخم هايمان نپاشيد ما چشم به دينار و درهم ندوختيم، به فكر حل مشكلات و معضلات فرهنگي استان باشيد گمان نكنيد با اين دعواها و نزاع ها و از ميدان به دركردنها و خواندن مطالب شما راجع به خودمان حظ مي كنيم و خوشحال هم مي شويم.
نه كمي تأمل كنيد، بيائيد وجه المصالحه يك تصميم شويد تفرقه را دور انداخته و اصلا به فكر مانباشيد به فكر خودتان باشيد و پل آسيب ديده ارتباط كم مديران با مطبوعات را خراب نكنيد اگر ترميمش نمي كنيد، آري برادران!!!
بيائيد بر سر دعواي ما نرخ تعيين كنيد، همانطور كه براي خبر ما نرخ تعيين مي كنيد براي اين تيترها چقدر نرخ تعيين مي كنيد؟
«مردي بخاطر فشار مالي در يكي از كارخانجات خود را حلق آويز كرد و خوشبختانه همكارانش از مرگ حتمي نجاتش دادند.»
«زني به خاطر فشار صاحبخانه و عدم بضاعت مالي دست به خودكشي زد.»
«مرد و زن و فرزنداني سه سال در چادري در خيابان زندگي مي كنند.»
«دام دو مرد شياد براي كلاهبرداري از بازنشستگان»
«مازندران رتبه چهارم طلاق در كشور را دارد.»
«تكدي گري چهره شهرها را زشت كرده است.»
«از نشاط شهروندي خبري نيست.»
«كودكان كار دعا مي فروشند.»
«آزاد راه تهران شمال هنوز به نيمه هم نرسيد.»
و بالاخره : «زورگيري شبانه از يك خبرنگار»
اينهمه هياهو و سروصدا براي چه؟
حال كه يك مركز علمي و آموزشي آستين هاي همت را براي خبرنگاراني كه در طول سال پابهپايشان پيش رفته و در تمام مراحل همراه و همگامشان هستند بالازده و مي خواهد در مقام تجليل از اين قشر برآيد، چرا همه دايه هاي مهربان تر از مادر گل هاي محبتشان شكفته؟
ما به مادران خود - به اين وابستگي پاك - قناعت داريم نه دايه ها ...
راحله حاجيان
خبرنگار
استفاده از اين خبر فقط با ذكر نام شمال نيوز مجاز مي باشد .
ایمیل مستقیم : info@shomalnews.com
شماره پیامک : 5000292393
working();